Citando a...


Rosalía de Castro


A poesia gallega, toda música e vaguedade, toda queixas, sospiros, e doces sonrisiñas, mormuxando unhas veces c' os ventos misteriosos d' os bosques, brilland' outras c' ó rayo de sol que cai sereniño por enriba d' as auguas d' un rio farto e grave, que corre baixo as ramas d'os salgueiros en frol, compríalle para ser cantada, un sprito subrime e cristaiño, si asi ó podemos decir, unba inspiracion fecunda, com'a vexetacion que hermosea esta nosa privilexiada térra, e sobre todo un sentimento delicado e penetrante prá dar á conocer tantas bellezas de pirmeiro orden, tanto fuxitivo rayo d' hermosura, como se desprende de cada costume, de cada pensamento escapado á este pobo á quen moitos chaman estúpido, e á quen quisais xuzguen insensibre, estraño a devina poesia. Mas naide ten menos qu' eu teño, as grandes cualidades que son precisas prá levar á cabo obra tan dificile, anque naide tampouco se pudo achar animado d' un mais bon deseo, prá cantar as bellezas da nosa terra n' aquel dialecto soave e mimoso, que queren facer barbaro os que non saben que aventaxa ás demais linguas en doçura e armonia. Por esto, inda achándome debil en forzas, e n'a bendo deprendido en mais escola qu' á d' os nosos pobres aldeans, guiada solo por aqueles cantares, aquelas palabras cariñosas e aqueles xiros nunca olvidados que tan doçemente resoaron nos meus oidos desd' á cuna, e que foran recollidos po-lo meu corazon como harencia propia, atrevinme á escribir estos cantares, esforzándome en dar á conocer como algunhas d' as nosas poéticas costumes, inda conservan certa frescura patriarcal e primitiva, e com' ó noso dialecto doçe e sonoro é tan aproposito com' ó pirmeiro, para toda clase de versificacion.




Rosalía de Castro(1837-1885): poetisa y novelista española. Fue una de las figuras literarias más importantes de todo el panorama español del siglo XIX, y se la considera, junto a Eduardo Pondal y Curros Enriquez, pieza clave del Rexurdimento gallego, un movimiento cultural que tuvo como principal característica la reivindicación de la lengua gallega tanto en la sociedad como en la literatura. 


Sus obras más importantes en gallego son "Cantares gallegos" y "Follas novas" ("Hojas nuevas" en castellano), mientras que en castellano destaca su última obra: "En las orillas del Sar". Y aunque se la conoce principalmente por estas tres obras de poesía, escribió también numerosos libros en prosa.

Fue una mujer precoz, que empezó a escribir a los 12 años, y una dedicada ama de casa que nunca aspiró a fama. Fue su marido en que la animó a publicar sus obras.



Extracto del prólogo de "Cantares Gallegos", versión digitalizada por Google y disponible de forma gratuita en Google Play.

Comentarios